Diablo

Określenie 'gra kultowa' jest bardzo subiektywne, a z drugiej strony zapoznając się ze statystykami można tym mianem nazwać niektóre gry komputerowe bez popadania w przesadę. Miliony sprzedanych kopii na całym świecie, gracze codziennie aktywnie uczestniczący w społeczności i grający w trybie multiplayer nawet po wielu latach od wydania danej gry – to z pewnością czynniki stanowiące o ogromnej wyjątkowości i oczywistej popularności danej pozycji. Do takich gier można, a nawet trzeba zaliczyć serię Diablo wyprodukowanej przez Blizzard Entertainment. Ta seria składająca się z trzech głównych części oraz dodatków już od samego początku wywoływała pewne kontrowersje, przede wszystkim w związku z jej przynależnością do danego gatunku gier.
To oczywiście kwestia umowna i niezbyt istotna, jednak wywołująca żywe dyskusje pomiędzy zwolennikami poszczególnych nurtów. Niektórzy utożsamiają Diablo z RPG, ewentualnie nazywając ją fabularną grą akcji. Najczęściej jednak serię tę zalicza się do gier typu hack and slash, stanowiących zresztą podgatunek RPG. Kontrowersje te wynikają ze specyficznej mechaniki gry. Generalnie Diablo w zakresie możliwości wcielenia się w daną postać i rozwijania jej osobowości spełnia warunki rozgrywki RPG, jednak liniowa fabuła i nastawienie na zabijanie przeciwników zbliża ją nieco do gier akcji. Ta wyjątkowa mieszanka stała się znakiem rozpoznawczym Diablo i zjednała sobie rzesze fanów na całym świecie. Nie bez znaczenia jest też wyjątkowa, mroczna atmosfera gry.
Cała seria osadzona jest w klimacie dark fantasy, co stanowi połączenie elementów świata fantastycznego i horroru, o czym mówi już sam tytuł serii. Motywy nawiązujące do piekła, i demonologii, diabelskie przymioty postaci, nazewnictwo potworów i charakter lokacji pełnych posępnych krajobrazów, a także mroczne animacje i w końcu przepiękna ścieżka dźwiękowa, doskonale budująca nastrój grozy – wszystko to stanowi Kosmetyki włoskie o niepowtarzalnym klimacie serii Diablo. W tym świecie Sanktuarium rozgrywa się dość prosta historia: jednemu śmiałkowi powierzone zostaje zadanie uratowania świata przed zalewającymi go potworami na czele z ich głównym 'bossem' – Diablo.
Nasz bohater eksploruje więc kolejne krainy, wypełnia powierzone mu zadania pokonując kolejne sługi zła i ciemności, a przy okazji odnajduje przedmioty, spotyka postacie niezależne, a przede wszystkim rozwija się – zyskuje nowe cechy i umiejętności. W miarę rozgrywki nasz protagonista rośnie w siłę, ale również jego przeciwnicy stają się coraz bardziej wymagający, aż dochodzi do finałowej walki.
Tak pokrótce można streścić liniową fabułę Diablo, gdzie wątki poboczne są bardzo ubogie, a cała rozgrywka odbywa się zgodnie z ustaloną przez twórców kolejnością. Mimo to historia jest na tyle wciągająca, a kolejne lokacje tak rozbudowane, że wszystko razem tworzy bardzo grywalną całość. I chociaż gracz nie może wpłynąć na bieg zdarzeń, decyduje o kierunku rozwoju bohatera. Inwestując w określone umiejętności, cechy i przedmioty, tworzy postać wojownika o określonych cechach, np. nastawionego na walkę wręcz, władającego magią czy bronią dystansową. Dzięki temu może dostosować styl walki do swoich preferencji. Na wysoką grywalność Diablo wpływa też losowe generowanie map, dzięki czemu za każdym razem czeka na nas nowa gra.
Nie sposób jednak mówić o Diablo bez wzmianki o trybie multiplayer. Granie drużynowe, handel przedmiotami i jeszcze trudniejsi przeciwnicy to właśnie to, co w tej serii najbardziej cenią sobie gracze z całego świata. Chociaż na rynek weszły już 3 części Diablo, a najstarsza liczy sobie aż 20 lat, wszystkie cieszą się ogromną popularnością, która – jak wszystko na to wskazuje – nie ustanie.